Wędką i piórem – PROLOG
Artykuły zawarte w tym dziale będą piękne i kolorowe. Niestety zbyt dogłębnie pokolorowaliśmy naszą pasję barwami firmowych logosów i bezwzględnie czas wrócić do kolorów które nad wodą powinny być dominujące.
Surowość zimowej scenerii , piękno budzącej się do życia zielonej wiosennej kurtyny , ewoluującej do lata, które w naszym klimacie dość szybko żółknie, ukazując niebywałe piękno tysiąca pochodnych mieszanek wcześniej wspominanych podstawowych kolorów z palety barw.
Czy nie sądzicie , że notorycznie powodujemy , iż ta kolorystyka gdzieś umyka?. Oczywiście kolor w tym zagadnieniu jest zwykłą metaforą na płaszczyźnie możliwości jakie daje wędkarstwo – zwłaszcza tak „gadżeciarskie” jak „Wędkarstwo Karpiowe.
PASJA ………….. Popularny ostatnimi czasy w naszym środowisku slogan, przykryty płaszczem z ustawionych na brzegu obskurnych wiader zasłaniających wodę stanowiących dobraną parę wraz z brezentem rozciągniętym na brzegu w barwach – czegoś idealnego.
Nie znaczy to , iż podmiot wykonawczy pasji nie posiada , lecz chyba konwersja wizualizacji pośredniej z wizualizacją docelową się lekko rozjechała, bo aż przykro patrzeć jak piękna ryba i wspaniałe dokonanie spada na barki zanęty , przynęty i całego tego brudnego marketingu , który nieumiejętnie prowadzony dokonuje zamachu na estetyczne doznania odbiorców.
Pasjonaci. Miało być pozytywnie. Niestety nie da się bez odpowiedniego wstępu wprowadzić nas w stan potrzeby pozytywnej wizualizacji naszego hobby, bo jak na razie to zbyt wielu swoje kroki kieruje w kierunku bycia mistrzem, których niestety wędkarstwo karpiowe nie kreuje.
Trzeba się z tym pogodzić, iż nasze wędkarskie dokonania z segmentu BIG FISH, są zbyt często wynikiem pewnej losowości , szczęścia, jakości miejsc w których się możemy (możemy to bardzo właściwe słowo) znaleźć dodatkowo podpartych czystą statystyką o prostym wzorze. ILOSĆ DNI NAD WODĄ / ILOSĆ RYB WE WODZIE.
Wielu, mając zbyt wysokie cele pada ofiarą braku możliwości realizacji swojego planu, stając się nadwodnymi ambasadorami frustracji, przelewanej najczęściej w sposób średnio atrakcyjny na wirtualny papier.
I tutaj dochodzimy do puenty. Należy sobie zadać pytanie sięgające do genezy naszego „Karpiowania”.
CO SPOWODOWAŁO , ŻE JE POKOCHALIŚMY ????
Każdy kiedyś zaczynał. Niewielu stało się karpiarzami z chęci zysku , choć i takich nie brakuje bo prężny rynek daje wiele możliwości. Najczęściej ewolucja karpiowej nacji jest wynikiem POTĘGI MOCY jaką daje nam połów tej ryby , w kontekście naszych wcześniejszych dokonań z delikatniejszymi zestawami gdy „skubaliśmy” rybki na przysłowiową „patelnię”.
Zanim trafimy w szpony komercji zakochujemy się w wielu rzeczach charakterystycznych dla wędkarstwa karpiowego.
Dla jednych jest to rozwój sprzętowy , dla drugich poznawanie nowych ludzi , łowisk .
Każdy znajdzie coś dla siebie i wszystko jest w porządku gdy nie dojdziemy do etapu zbyt wnikliwej analizy na dodatek na płaszczyznach wykraczających poza nasze możliwości
– najczęściej finansowe co bezpośrednio wiąże się również z brakiem czasu by się wędkarsko realizować. Nigdy o tym nie pisałem, a pamiętam pierwszego karpia którego w sposób bardzo zaplanowany złowiłem. Było to …. sporo wcześniej , niż trafiłem na „Karpiowe Salony” , padając ofiarą wielu zarzutów o mojej mało karpiowej przeszłości, gdy zacząłem redagować portal Carppassion.
…………………… Przysypiałem na jakimś niewygodnym krzesełku z bazaru. Zestaw pod trzcinami – w odległości 60 m od brzegu. Boże , jak człowiek bał się tych rzutów. Łowisko w środku miasta – te ryby nam nie dawały się podejść – jak rzuciło się źle to zmniejszało się z każdym rzutem szansę na branie. Do tego gdy oddało się rzut w kępę pozostawała jedna wędka mniej, bo próba wyzwolenia zestawu z trzcinowiska równała się wypłoszeniem jednego z „nastu” karpi tam pływających z miejscówki.
Przez wiele lat tak było , nawet jak zbiornik został dorobiony – nie udawało się skutecznie połowić – lecz mnogość naturalnego pokarmu , korytarze podwodne i dziesiątki miejscówek tłumaczy wszystko.
Tego poranka wszystko jak do tej pory. Kilka ziemniaczków posłanych procą na miejscówkę, nerwowy rzut – jeden po nim drugi. Wyjątkowo udane ma granicy zahaczenia w opadzie o jakąś trzcinę. Dzwoneczek na pętli w przelotkach który czekał na możliwość zagrania swojej wspaniałej choć krótkiej melodii. Nasłuchiwaliśmy nawzajem tych dzwoneczków. Do dziś każdy brzęk takiego wynalazku mnie elektryzuje.
Z porannej drzemki wyrywa mnie pojedynczy brzdęk i gnące się podpórki z „drutexu”.
Zewnętrzna wędka z „cypla” widocznego na zdjęciu. Jakimś cudem w chwili pisania artykułu jedyne rozmarznięte miejsce na wodzie. Pamiętam każdy odjazd tej ryby. Jazgoty dziadowskiej jakości hamulca , trzeszczenie wędki marki firmy topowej nazwą kupionej za cenę paczki ryżu na bazarze.
Pewnie była Oryginalna.
Boże jaki on był duży. Jaka przyświecała temu radość. Każdemu wyjazdowi i tak mam do dziś.
Musiałem jednak bardzo poważnie po drodze „pogadać” ze sobą o tym, czym jest dla mnie wędkarstwo i dlaczego kocham to karpiowanie.
Wielu z nas potrzebuje takich rozmów, by nad wodą było pozytywnie. Jednak czy potrafimy się przyznać, że powinniśmy często najpierw uporządkować swoje życie, by móc nad wodą być naprawdę szczęśliwym – bez użycia DOPALACZY o brunatnym odcieniu………….?
Jak wielu bez tego by nad woda w ogóle się nie odnalazło ?
Będę w tym dziale próbował was zachęcić do czerpania radości z wypraw i zbudowania pragnienia podzielenia się tym z innymi. Nie tylko jak uda wam się złowić rybę budzącą w środowisku zachwyt swoją wagą, bo tego po prostu możecie nigdy nie osiągnąć i nie może to stać się waszą obsesją , która zniszczy waszą – NO WŁAŚNIE !!!!! PASJĘ
Więc ???? Do zobaczenia nad wodą i w kolejnym wydaniu kwartalnika – niebawem ruszy pozytywna machina rodem z „Sensownej Krainy”
Wędką i Piórem
Daniel Kruszyna
Skazany na samotność II
Skazany na samotność IIWyjazd ten chodził mi po głowie od wielu lat. Początkowo był tylko westchnieniem rozżalonego dzieciaka któremu przybyło lat, a cały czas pamięta o tym co...
Dzikość w moim sercu
Dzikość w moim sercuMachina w swojej nowej odsłonie zaatakowała nasze trofea. Oczywiście pamiętajmy , że na tyle machina atakuje na ile jej na to pozwolimy co nie zmienia faktu ,...
Człowiek ofiarą ” Machiny”
Człowiek ofiarą MAchinyAdrian Błaszczyk ….twórca prologu do rozważań nad podstawnością stwierdzenia , że staliśmy się ofiarą „Machiny” zawarł w swojej rozprawie stwierdzenie....
Martynka Karpiarzom
Martynka-KarpiarzomW ubiegłym roku gdy wróciłem z imprezy szybko zasiadłem do napisana relacji na portal „Carppassion” . Jakoś nie znalazłem sił by wejść w głąb siebie próbując...
Ocalić od zapomnienia
Ocalić od zapomnieniaFaceci to takie małe dzieci. Dać im zabawki – ktoś by pomyślał, i pojadą na koniec świata, by zrealizować swoje pragnienia. Pragnienia o podbojach , o...
Za tych co na mrozie
Za tyc, co na mrozieDo napisania tego artykułu zainspirował mnie kilkugodzinny pobyt nad wodą w zimowej scenerii. Dotąd jedyne wędkarskie wspomnienie z zimowego obcowania z wędką...
Mój pokój Pasją wypełniony
Mój pokój Pasją wypełnionyMoże dziwić tytuł ,ale tak jest ,to właśnie moja domowa oaza w której się zamykam co jakiś czas ,by znowu przenieść się w czasie do tych wspaniałych...